Pracując w kilku krajach UE otrzymamy emerytury z każdego z tych państw
15/09/2016
Osoby, które podejmują pracę w kilku krajach UE po okresie pracy będą mogły otrzymywać emerytury z poszczególnych tych krajów. Gwarancję ku temu dają przepisy o koordynacji systemu zabezpieczenia społecznego. W ubiegłym roku ZUS wypłacał ponad 100 tys. emerytur osobom, które pracowały w Polsce i innych krajach.
Od 1 maja 2004 roku Polska stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Każda osoba może swobodnie podróżować po terytorium Unii, osiedlać się, podejmować pracę czy studia. Powstałe przepisy o koordynacji systemu zabezpieczenia społecznego oparte są na czterech zasadach:
– równego traktowania
– jedności stosowanej legislacji
– zachowania praw nabytych oraz w trakcie nabywania
– sumowania okresów ubezpieczenia
Powyższe zagadnienia dotyczą osób, które przemieszczają się w obrębie Unii. Gwarantują, że świadczenia nabyte w jednym kraju będą wypłacane również jeśli osoba uprawniona na stałe przeniesie się do innego państwa. Ponadto przepisy te górują nad przepisami poszczególnych państw członkowskich. Bez tych przepisów niejednokrotnie osoba zatrudniona w kilku krajach mogłaby być pozbawiona prawa do emerytury lub renty. Krótkie epizody podlegania ubezpieczeniom w poszczególnych krajach powodowałyby, że osoba nie nabyłaby prawa do świadczenia. Zgodnie z przepisami w Unii liczy się suma przepracowanych lat, a zobowiązania majątkowe z każdego kraju oblicza się według zasady proporcjonalności.
Co to oznacza w praktyce?
Żeby bardziej zrozumieć system przepisów należy posłużyć się przykładem. Jeżeli przysłowiowy Kowalski pracował w czasie swojej kariery zawodowej 1/3 czasu poza państwem obywatelskim, to jego emerytura w 1/3 składać się będzie z ubezpieczeń wypracowanych poza ojczyzną, a w 2/3 ze świadczenia wypracowanego we własnym kraju.
Bez dodatkowych kosztów
Dla sfery wypłat świadczeń z ubezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej praktycznie granice nie istnieją. Przyszłe świadczenia emerytalno rentowne mogą być swobodnie wypłacane do państwa zamieszkania świadczeniobiorcy. Przy tym osoba pobierająca owe świadczenie nie ponosi żadnych kosztów związanych z transferem świadczenia. Wszelkie koszty bankowe i transferowe pokrywane są przez zakłady ubezpieczeniowe odrębnych państw UE.