Urlop okolicznościowy należy się pracownikowi, któremu przyszło obchodzić ważną uroczystość. Może być ona bardzo radosna, jak choćby ślub czy narodzenie dziecko, ale i przykra, kiedy mierzyć się będzie z pogrzebem ważnej dla siebie osoby. Jak udowodnić pracodawcy prawo do urlopu okolicznościowego?
Za czas nieobecności w pracy pracownikowi należy się pełne prawo do wynagrodzenia. Urlop okolicznościowy nie trwa długo:
Dwa dni w przypadku ślubu lub narodzenia dziecka, a także zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, matki, ojca, ojczyma lub macochy.
Jeden dzień w sytuacji ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
W związku z tym, że urlop okolicznościowy jest związany z konkretną datą, którą często nie sposób było wcześniej zaplanować i jednocześnie poinformować o tym pracodawcy, to należy mu udowodnić, iż posiada się prawo do uzasadnionej nieobecności w pracy.
Tym samym pracobiorca powinien udostępnić pracodawcy akt potwierdzający którąś z wyżej opisanych okoliczności. Może być to więc akt ślubu, zgonu, a także urodzenia. Zazwyczaj te dokumenty otrzymuje się po uroczystości, a nie przed, więc nie ma żadnego problemu z tym, by przedstawić je pracodawcy po terminie urlopowym.
W przypadku dwóch dni urlopowych nie trzeba z nich korzystać łącznie. Można więc wnioskować o dzień wolny od razu po uroczystości, a także kilka dni po. Pamiętajmy jednak o akcie poświadczającym zasadność. Bez tego pracodawca ma prawo postawić weto.
