Zasiłek opiekuńczy na czas choroby partnerki

Okazuje się, iż zasiłek opiekuńczy przysługuje na czas choroby partnerki, jednakże pod pewnymi warunkami. Warto je zatem poznać, by wiedzieć jakie uprawnienia przysługują osobom ubezpieczonym.

Jak zatem wygląda sytuacja z zasiłkiem opiekuńczym na czas choroby partnerki?

Generalnie prawo do zasiłku opiekuńczego mają osoby objęte ubezpieczeniem chorobowym, niezależnie czy dobrowolnym, czy też obowiązkowym, zwolnione od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad członkiem rodziny.

Zasiłek taki przysługuje bez okresu wyczekiwania, zatem już od pierwszego dnia trwania ubezpieczenia. O zasiłek taki występować mogą osoby sprawujące opiekę nad:

• dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku:
  • nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko; choroby niani, z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą lub dziennego opiekuna w rozumieniu tej ustawy, sprawującego opiekę nad dzieckiem
  • porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki
  • pobytu małżonka ubezpieczonego lub rodzica, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu lub innej placówce leczniczej
• dzieckiem niepełnosprawnym (czyli dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia 18 lat), w przypadku:
  • porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki
  • pobytu małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne
• chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat
• chorym dzieckiem niepełnosprawnym do ukończenia 18 lat
• innym chorym członkiem rodziny

Jak zatem należy podejść do kwestii definicji członków rodziny?

Otóż w zgodzie z ustawowymi pojęciami za dzieci uważa się: dzieci własne ubezpieczonego lub jego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie.

Z kolei członkami rodziny są:

• małżonek
• rodzice
• rodzic dziecka
• ojczym
• macocha
• teściowie
• dziadkowie
• wnuki
• rodzeństwo
• dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki.

Ważnym jest przy tym, iż warunek pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym, wymagany przy ustalaniu prawa do zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku powyżej 14 lat lub innym chorym członkiem rodziny, jest spełniony również wówczas, gdy ubezpieczony pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z chorym tylko przez okres choroby. Zatem takie osoby nie muszą mieszkać ze sobą na stałe.

Stąd też, za osobę chorą, niepozostającą w związku małżeńskim z wnioskodawcą ubezpieczonym, która jest rodzicem jego dziecka, zasiłek opiekuńczy przysługuje przy spełnieniu warunku pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym.

Co jeszcze jest istotne w kontekście zasiłku opiekuńczego?

Otóż liczba dni płatnej opieki jest limitowana, w zależności od tego, kim osoba ubezpieczona się opiekuje. Zatem zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zwolnienia od wykonywania pracy, nie dłużej jednak niż przez okres:

• 60 dni w roku kalendarzowym – w przypadku opieki nad dziećmi w wieku do lat 14 (w tym także dziećmi niepełnosprawnymi w tym przedziale wiekowym)
• 14 dni w roku kalendarzowym – w przypadku opieki nad innymi członkami rodziny, w tym chorymi dziećmi w wieku powyżej 14 lat
• 30 dni w roku kalendarzowym – jeżeli opieka sprawowana jest nad:
  • chorym dzieckiem niepełnosprawnym w wieku powyżej 14 do ukończenia 18 lat
  • dzieckiem niepełnosprawnym w wieku powyżej 8 lat do ukończenia 18 lat, jeśli w wyniku porodu, choroby albo pobytu w szpitalu małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, który stale opiekuje się dzieckiem, nie może on opiekować się dzieckiem niepełnosprawnym

Ważnym jest w tym kontekście, iż okresy te są niezależne od liczby osób uprawnionych do zasiłku opiekuńczego oraz liczby dzieci, w tym dzieci niepełnosprawnych i innych chorych członków rodziny wymagających opieki. Zatem dla jednej osoby ubezpieczonej obowiązuje jeden limit roczny dni płatnej opieki.

Istotnym jest w tym przypadku również, iż zasiłek opiekuńczy przysługuje łącznie na opiekę nad dziećmi i innymi członkami rodziny za okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym. Zatem w sytuacji, gdy chorują dzieci i inni krewni, obowiązuje jeden, najwyższy limit ilości dni płatnej opieki.

Podsumowując, zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisów, zasiłek opiekuńczy na czas choroby partnerki przysługuje osobie ubezpieczonej, lecz pod pewnymi warunkami. W tym kontekście najważniejsze jest bowiem to, by osoby pozostawały we wspólnym gospodarstwie domowym. Z kolei nie muszą one mieszkać ze sobą na stałe, wystarczy bowiem, by pozostawały we wspólnym gospodarstwie domowym przez okres choroby.